ой

(об«, обо*, объг) приставка префиксе, ки ба маъноҳои зерин меояд: 1) ҳаракат кардан дар атрофи чизе - обежать гирдогирди чизе давидан, давр зада баромадан; огородить девор (тавора) кашидан; 2) ҳаракат кардан аз паҳлуи чизе - обойти аз паҳлуи чизе гузаштан; 3) ба чанд ка" ё чиз татбиқ шудани амал - одарить бахшидан, ҳадья қардан; 4) аз касе, чизе пеш гу-заштан - обыграть бурдан, ғолиб омадан, бартарӣ (афзалият) пайдо кардан; 5) аз меъёри чизе гузаштан - опоить аз ҳад зиёд нӯшондан; 6) ба касе зарар расондан - обмерить аз ӯлчак (аз тарозу) задан; 7) бо ҳиссачаи «*ся» ҷой доштани хато ё саҳве - огово-риться пӯкидан; оступиться пешпо хӯрдан; 8) бо чизе таъмин кардан - обогатить бой (ғанӣ) кардан; осложнить мураккаб (душвор) кардан; 9) натиҷаи амал - окаменеть санг шудан; карахт (шах) шуда мондан оазис м

1. воҳа

2. перен. хубӣ, некӣ об предлог

1. ба чои пешоянди «о» дар мавридҳои зерин кор фармуда мешавад: 1) пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи садонок сар мешаванд - об искусстве дар бораи санъат 2) дар баъзе ибораҳо, пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи ҳамсадо сар мешаванд - рука об руку даст ба даст

2. баробари пешоянди «о» дар мавридҳои зерин кор фармуда мешавад пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи йотбарсар сар мешаванд - обель бар коҷ пеш аз ҷонишини «их»; об их деле дар бораи кори онҳо 3) дар забони гуфтугӯӣ пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи ҳамсадо сар мешаванд - об рояль бар рояль; см. о

II

межд. вой, ӯҳ, уф, ой